آلیاژهای استلایت پایه کبالت از کاربیدهای پیچیده در یک زمینه آلیاژی تشکیل شده اند. آن ها در برابر سایش، رُفتگی و خوردگی مقاوم هستند و این خواص را در دماهای بالا حفظ می کنند. مقاومت سایشی استثنایی آنها عمدتاً به دلیل ویژگی های ذاتی منحصر به فرد فاز کاربید سخت پراکنده در یک زمینه آلیاژ CoCr است. استلایت 12 را می‌توان یک آلیاژ میانی بین استلایت 6 و استلایت 1 در نظر گرفت. این شامل بخش بیشتری از کاربیدهای سخت و شکننده نسبت به استلایت6 است و مقاومت در برابر سایش کم زاویه، سایش و سایش شدید لغزشی را افزایش داده و در عین حال مقاومت مناسبی در برابر ضربه و حفره حفظ می کند. استلایت 12 اغلب به صورت در تماس با خود یا در حال اجرا در برابر استلایت 6 یا استلایت 1 استفاده می‌شود. مقدار تنگستن بالاتر در مقایسه با استلایت 6 خواص دمایی بالاتری را ارائه می‌کند و می‌توان آن را در دماهای تا حدود 700 درجه سانتیگراد استفاده کرد. استلایت 12 معمولاً برای ابزارهای برشی که نیاز به مقاومت در برابر سایش، گرما و خوردگی دارند استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به چاقوهای صنعتی برای برش فرش، پلاستیک، کاغذ و الیاف مصنوعی و در صنعت چوب اشاره کرد. همچنین برای صفحات کنترل در صنعت نوشیدنی، پره های پمپ، بوش های یاتاقان و پیستون های قالب شیشه ای گردن باریک استفاده می شود. و برای سخت‌کاری دریچه‌های موتور، غلتک‌های پینچ در صنایع فلزکاری و لبه‌های تیغه روتور. پتانسیل الکترود معمولی در آب دریا در دمای اتاق تقریباً 3/0- ولت (SCE) است. مانند فولادهای زنگ نزن، استلایت12 عمدتاً توسط مکانیزم حفره ای خورده می شود و نه با از دست دادن جرم عمومی در محلول های آب دریا و کلرید.