مته چکشی، چکش تخریب، چکش بادی، دریل چکشی که در ایران با نام دستگاه هیلتی شناخته می شود، یکی از ابزار های بسیار ضروری و رایج در شکستن و سوراخ کردن سنگ، آسفالت و غیره بوده و مصارف آن بسیار زیاد است.  

این ابزار که در زبان انگلیسی به آن Jackhammer یا pneumatic drill گفته می شود، ابزاری بادی یا الکتریکی بوده که در آن یک عدد چکش متصل به یک عدد اسکنه در پایین آن می شود. دلیل نام گذاری هیلتی آن است که شرکت Hilti در ایران معروف تر از برند های دیگر این ابزار است بنابراین به این نام معروف شده، برند های دیگری نظیر Bosch و Makita نیز از تولید کنندگان به نام این ابزار در جهان هستند.

چکش های تخریبی که با دست نگه داشته می شوند معمولاً با نیروی هوای فشرده شده کار می کنند، اما گروهی نیز بوسیله موتور های الکتریکی عملیات را انجام می دهند. چکش های تخریب بزرگتر مانند آن هایی که بر پشت ماشین آلات سنگین تعبیه می شوند، معمولاً به شکل هیدرولیکی و با کمک مایعات کار انجام می دهند. موارد استفاده اصلی این ابزار، شکستن و تکه تکه کردن سنگ های سخت، بتن، آسفالت و سنگ های پیاده رو می باشد. 

طرز کار 

طرز کار چکش تخریب، به اینصورت است که یک چکش که پایین آن به یک اسکنه متصل است بوسیله نیروی وارد از بالا، با سرعت بالا و پایین می آید که هنگام پایین آمدن ضربه ای را به سطح مورد نظر وارد ساخته و سپس به بالا بر می گردد تا این چرخه را دوباره تکرار نماید. میزان بازده چکش تخریبی بستگی به این دارد که چه مقدار نیرو (توسط کارگر) بر آن وارد می شود. به طور کلی طرز کار این ابزار شبیه به یک چکش معمولی است؛ یعنی از ضربات مکرر بالا به پایین برای شکستن سطح مورد نظر استفاده می کند، با این تفاوت که چکش برقی بوسیله هوای فشرده شده یا نیروی الکتریکی عملیات را انجام می دهد. 

یک چکش برقی با اندازه متوسط، برای استفاده بر روی دیوار یا مناطق شیبدار مناسب نیست مگر زمانی که توسط یک فرد بسیار قوی بکار برده شود، به این دلیل که شخص هم باید وزن ابزار و هم نیرویی که از طرف چکش به خود شخص پس از هر ضربه برگردانده می شود را تحمل نماید. 

 روشی که افراد با تجربه برای کنار آمدن با این مشکل بکار می برند، استفاده دو نفره از دریل است. در این روش دو نفر از چکش استفاده می کنند به اینصورت که شخص اول چکش را بر روی شانه خود و یا بازوان خود نگه داشته و نفر دوم با خود چکش کار می کند. در واقع هر دو هم زمان با هم کار می کنند تا بر نیروی گرانش حاصل از سنگینی چکش غلبه کنند.

روش دیگری نیز برای کار با چکش های کوچکتر وجود دارد. شخصی که توانایی کافی برای نگه داری چکش را دارد به زیر سطح مورد نظر رفته و شروع به سوراخ کردن آن می نماید. البته در این روش بهتر است نکات ایمنی را نیز رعایت کنید. 

انواع

هوایی 

 چکش تخریبی هوایی، یا دریل هوایی یا چکش هوایی، نوعی از چکش های تخریب است که از هوای فشرده شده به عنوان منبع نیرو استفاده می کند. هوای فشرده شده معمولاً از یک کمپرسور هوای قابل حمل که بوسیله یک موتور دیزلی کار می کند تهیه می شود. در گذشته از کمپرسور های رفت و برگشتی به این منظور استفاده می شد.
به علاوه، بعضی از استفاده کنندگان چکش های تخریب روغن زن های هوایی را هنگام کار با چکش بکار می برند که این امر باعث بهبود عمر و عملکرد چکش می شود.

الکتریکی 

 این نوع چکش یک چکش الکتریکی تنها نمی باشد بلکه یک چکش الکتریکی – هوایی بوده که به آن چکش چرخشی نیز گویند، زیرا دارای یک موتور الکتریکی بوده و این موتور میل لنگی را در درون چکش به گردش در می آورد. ابزار هایی که بوسیله الکتریسیته فعالیت می کنند در اندازه های مختلفی موجود هستند و وزن آنها نیز در بازه‌ای بین 5.4 الی 29.5 کیلوگرم قرار دارد. چکش برقی نیازمند یک منبع نیروی خارجی است اما به کمپرسور نیازی ندارد. با اینکه در گذشته این نوع چکش قدرت کمتری نسبت به گونه بادی خود برخوردار بود، اما امروزه انواع جدید تری از چکش های برقی تولید می شوند که نه تنها قدرت آنها بسیار به قدرت چکش بادی نزدیک شده بلکه حتی در مواردی با آنان برابری می نماید. چکش تخریب الکتریکی در مکان هایی مناسب است که دسترسی به کمپرسور هوا محدود و یا ناممکن است، مانند زمانی که نیاز به استفاده از این ابزار در یک ساختمان احساس می شود، یا در یک محوطه عملیات شلوغ یا مکان های دور که حمل کمپرسو به آن مناطق هزینه بر است.

هیدرولیکی 

دریل های هوایی و هیدرولیکی را به دفعات بیشتری در معادن استفاده می کنند، مخصوصاً در زمان هایی که احتمال بروز انفجار وجود دارد، زیرا در بعضی مواقع (مانند فعالیت در معادن زغال سنگ) اگر با چکش الکتریکی کار کنند، ممکن است به دلیل ایجاد جرقه توسط این چکش انفجار و به دنبال آن خسارت بوجود آید.