اندازه فونت: +
5 دقیقه زمان مطالعه (908 واژه)

استخراج اورانیوم و مصارف آن در صنایع مختلف

استخراج اورانیوم و مصارف آن در صنایع مختلف معدن مری کاتلین استرالیا که امروزه به جاذبه ای توریستی تبدیل شده است

اورانیوم عنصری است طبیعی و فراوانی آن در پوسته زمین به طور متوسط، 2.8 در یک میلیون قسمت بوده و اثرات آن را تقریباً در همه جا می توان یافت کرد. فراوانی آن از طلا، نقره و جیوه بیشتر، تقریباً برابر با قلع و کمی کمتر از کبالت، سرب و مولیبدن (Molybdenum) می باشد. 

 اورانیوم، در 60 سال گذشته تبدیل به یکی از مهم ترین مواد معدنی در تهیه انرژی شده است. این فلز تقریباً همانند فلزات دیگر استخراج و پردازش می شود. تقریباً کل اورانیوم تولیدی در جهان در زمینه تولید انرژی و الکتریسیته بکار رفته و قسمت ناچیز باقی مانده در تهیه ایزوتوپ های دارویی بکار می رود. از این فلز همچنین برای تهیه نیرو، جهت به جلو راندن زیر دریایی ها استفاده می شود. مقادیر عظیمی از اورانیوم در اقیانوس ها منتها با غلظت کمتر نیز موجود است.

 در حال حاضر بیشتر سنگ های معدن اورانیوم، به طور متوسط دارای مقادیر بیش از 0.1 درصد از اورانیوم هستند، که همین مقدار بیش از 1000 قسمت در میلیون می باشد. در زمان های اولیه استخراج اورانیوم در دهه 1960 میلادی، چنین خلوصی رضایت بخش به شما می آمد، اما امروزه بعضی از معادن کانادایی (کانادا از نظر ذخایر اورانیوم دومین کشور غنی جهان پس از قزاقستان می باشد) دارای سنگ معادنی هستند که ذخایر اورانیوم در آن ها گاه تا 20 درصد می رسد.

 البته معادن دیگر می توانند به خوبی با سنگ های با مقادیر کمتر اورانیوم، حتی با سنگ هایی با خلوص اورانیوم 0.02 درصد و کمتر، به کار خود ادامه دهند. معادن اورانیوم در 20 کشور جهان فعالیت می کنند، با این حال در سال 2019 طبق گزارشی، بیش از 50 درصد از تولید اورانیوم فقط توسط 10 معدن در پنج کشور قزاقستان، کانادا، استرالیا، نامیبیا و نیجریه انجام گردید. فلز اورانیوم بعضی مواقع ممکن است از راه های دیگری نیز به دست آید مانند:

• بدست آمدن اورانیوم به عنوان یک فرآورده جانبی همراه با فلز مس، مانند معدن Olympic Dam استرالیا
• فرآورده جانبی حاصل از پردازش سنگ های معدنی دیگر، مانند سنگ های معدن طلا در آفریقای جنوبی
• استخراج از کانسار های سولفاتی مانند معادن مراکش و فلوریدا
در چنین مواردی ممکن است غلظت اورانیوم یک دهم میزان غلظت اورانیوم در یک کان سنگ (توده مواد معدنی) معمولی باشد. یک کان سنگ، به عنوان توده ای از مواد معدنی تعریف می شود که بتوان از آن مواد معدنی با ارزش و مورد نظر را با هزینه ای که از نظر اقتصادی با توجه به شرایط بازار به صرفه باشد، استخراج نمود.
سنگ معدن اورانیوم

 بطور کلی، استخراج اورانیوم، با روش های استخراج منابع دیگر چندان تفاوتی ندارد مگر زمانی که خلوص اورانیوم در سنگ مورد نظر بالا باشد. در اینصورت تکنیک های استخراج به خصوصی به منظور جلوگیری از آسیب دیدن کارکنان از تشعشعات رادیواکتیو و همچنین به حداقل رساندن ضرر های وارده به محیط زیست، ضروری است.

جستجو برای پیدا کردن اورانیوم در بعضی موارد آسانتر از مواد معدنی دیگر به دلیل وجود اثرات و نشانه های تشعشع ناشی از فروپاشی اورانیوم، این امکان را می دهد تا کانسار ها به راحتی و حتی از طریق عکس برداری هوایی شناسایی شوند.

روش های استخراج 

سه روش عمده و اصلی برای استخراج اورانیوم وجود دارد:
1. معادن روباز و زیر زمینی:
زمانی که توده های مواد معدنی تا حد قابل قبولی نزدیک به سطح زمین باشند، به وسیله معادن رو باز می توان به آن ها دست پیدا کرد. در این روش حفره بزرگی در سطح زمین حفر شده و سنگ های زائد و موادی که روی مواد با ارزش را پوشانده‌اند، برداشت می شوند.
اما اگر توده های حاوی مواد مورد نظر، پایین تر قرار گرفته باشند، در اینصورت باید از روش معادن زیر زمینی استفاده نمود. در این روش همانطور که از اسم آن معلوم است، تونل هایی در اعماق زمین همراه با چارچوب هایی برای جلوگیری از ریزش تونل زده شده و نسبت به روش رو باز سنگ زائد کمتری از اعماق کنده و برداشت می شود؛ بنابراین اثر گذاری کمتری بر محیط اطراف را نیز شاهد خواهیم بود.
در هر دو روش، میزان تشعشعات رادیو اکتیویته، شاخصی برای تعیین غلظت اورانیوم در هر سنگ معدنی می باشد.

 2. روش این سیتو (In Situ Leach/Recovery Mining):

بعضی از کان سنگ های اورانیوم در آب های زیر زمینی و در زیر موادی همچون شن و ماسه قرار می گیرند و دستیابی به اورنیوم این کان سنگ ها از طریق حل کردن اورانیوم و فرستادن آن به بالا امکان پذیر است، و به این روش فروشویی در جا گفته می شود. البته این روش زمانی که ممکن است منابع آب قابل حمل آسیب ببینند، نباید استفاده شود. در صورت انجام این عملیات بصورت صحیح، این روش کمترین ضرر را به محیط اطراف خواهد زد.
روش دیگری نیز به نام Heap Leaching وجود دارد که برای سنگ هایی با غلظت بسیار پایین (کمتر از 0.1 درصد اورانیوم) بکار می رود.
شکل زیر مراحل انجام استخراج اورانیوم به روش In Situ Recovery را نشان می دهد

آسیاب و پردازش کردن 

معادن معمولی به آسیاب هایی مجهز هستند که در این آسیب ها سنگ معدن خرد شده تا ذرات مواد با ارزش از درون آن بیرون آورده شود، سپس توسط تانکی همراه با سولفوریک اسید مکیده شده تا در آنجا اورانیوم اکسید در اسید حل شود. سپس بر روی این محلول عملیاتی برای بازیابی اورانیوم خالص انجام می گیرد. 

6

Related Posts

 

نظر 3

مدیر خرید در پنج شنبه, 18 شهریور 1400 13:53

سلام درباره معادن اورانیوم ایران و صنعت هسته ای هم بنویسید

سلام درباره معادن اورانیوم ایران و صنعت هسته ای هم بنویسید
مدیر خرید در یکشنبه, 21 شهریور 1400 09:21

میشه یکم توضیحات در مورد ذخایر اورانیوم در ایران بنویسید ممنون

میشه یکم توضیحات در مورد ذخایر اورانیوم در ایران بنویسید ممنون
مدیر خرید در یکشنبه, 18 مهر 1400 09:48

من شنیدم از اورانیوم برای تولید برق هم استفاده می شه

من شنیدم از اورانیوم برای تولید برق هم استفاده می شه
مهمان
جمعه, 10 فروردين 1403

By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://modirkharid.com/mag/